Jeg leste faktisk Constant Gardener i sommer, og jeg må si at John LeCarre faktisk ikke skriver den slags bøker til vanlig. Han var visstnok full av rettferdig harme fordi en venn av han (som karakteren Tessa er basert på) døde rett før han skrev den. Men jeg har inntrykk av at LeCarre vanligvis skriver ganske kompliserte, moralsk vanskelige spionromaner. Jeg har kun lest the Russia House selv, og den var virkelig slett ikke verst. Constant Gardener, derimot, litt for sjablongaktig.
Ø, eg lurar på om det kanskje kan vere din lesesalsplass eg driv og lånar om dagane, sjølv om det står eit jentenamn her. Difor lurar eg på kva du skriv om? Eg ville ikkje synst det var så skummelt å sitte her om eg visste det var plassen til ein gamal kjenning.
for lenge sidan skulle eg rydde lesesalsplassen min. Men enno har eg ikkje gjort det, nei. Det som kjenneteiknar plassen min er at dei fleste bøkene er på portugisisk, og at dei enten er av Fernando Pessoa eller om Fernando Pessoa.
Er det der du sit?
Eg har høyrt mostridande rykter om kven som brukar plassen min, men dette er første gongen ditt namn har kome opp.
Kanskje på tide at eg kjem innom ein tur.
Neste år tenkte eg å gjere ferdig oppgåva mi òg.
Neste år. No har eg skrive det her, så då må eg kanskje faktisk gjere det.
eg dissar le Carré utan å ha lest Carré, rett nok utan å late som eg har lest han. Men likevel. Eg tenkte: eg har levd i over 29 år, og enno er det ingen som har anbefalt meg å lese ei bok av John le Carré. Eg har sett folk lese le Carré, eg har høyrt om folk som har lese le Carré, eg har sannsynlegvis snakka med folk som har lese le Carré, men aldri har dei snakka til meg om det. Har dei halde det skjult? Uansett kva bakgrunnen er, har dei ikkje funne det bryet verdt å prakke på meg ei bok av le Carré, og dermed trekte eg den slutninga at eg fint kan leve og snakke i verda utan le Carré. Men eg er open for at eg tek feil, sjølvsagt. Tek eg feil? Eg held døra open, eller, nei eg held ikkje døra open. Eg låser henne til og med, med ein spesiallås som er svært vanskeleg å dirke opp. Ikkje heilt umogleg, kanskje, men svært vanskeleg.
MGL, siktar du til at det er dumt å ta lesesalsspørsmålet her? Eg er kanskje einig, men eg visste ikkje korleis eg elles skulle finne ut av det. Orsak til Ø.
Maria, det er heilt i orden at du brukar lesesalsplassen, for det er ikkje min plass lenger, eg har for lengst fått utvetydig ordre om å rydde (av den myndige instituttstyrerepresentanten), noko eg gløymer dag for dag, veke for veke, månad for månad. Rart med det. Eg går ikkje forbi det området lenger. Men i dag gjer eg det. I dag kjem eg forbi for å ta med nokre bøker, så mange eg kan bere.
Å, eg visste ikkje det med ryddeordra. Men bøkene må gjerne stå her for min del (som om eg har noko eg skulle ha sagt). Ei av dei står med ryggen til meg, og eg likar å prøve å tyde det framande språket teksten bakpå.
Jiiiii
-
My thanks to Mochi Development for sponsoring last week at DF to promote
Jiiiii, their exquisitely well-crafted app for tracking anime. (*Jiiiii* —
with ...
Steven Heller’s Font of the Month: Gigafly
-
Read the book, Typographic Firsts
This month, Steven Heller takes a closer look at the Gigafly font family.
The post Steven Heller’s Font of the Month: G...
Heathered Pearls: Salvaged Copper
-
The voice of elusive Detroit techno legend Terrence Dixon appears on
“Salvaged Copper,” an atmospheric parable that paints the morning sunrise
after a long...
Ønsker deg et godt 2015!
-
Da er det over tre måneder siden siste innlegg, og jeg regner nesten med at
min beskjedne leserskare har gitt meg opp. Digital sjampanje til dere som
for...
Årets Norge nok en gang
-
Denne stadig mer inaktive blogg har som våre trofaste lesere vet kun en
tradisjon, og her er den:
Året har 16 måneder: november, december
januar, februar, ...
Det var en gang et SV-menneske
-
Et blogginnlegg om boken SV fra Kings Bay til kongens bord TV-serien Det
var et gang et menneske var en del av barndommen min og nå ligger den som
DVD-boks...
S introduserar svartblogging
-
Ikkje svart som i "gotisk" eller "mettall" [sic] eller "afrikansk," men
svart som i "negativ," "kynisk," og "pessimistisk." Svart som blod i
urinen, svart ...
Siste reis for Lykke
-
Om våren, for elleve år sidan, leitte og leitte eg heile sauebeitet rundt
etter eit lam som var blitt borte. Eg leitte under steinar, i elvefár, i
trekly...
End of an era
-
The collaborative blog project SHÄDY ÄCRES is now irrevocably ended. For
those of you who understand Norwegian you can find my new blog here. For
those of ...
Djevelfjellet
-
*Ein kort definisjon på «historisk ironi»: Angsten og absurditetens
meister, filmskaparen David Lynch, kjøper verdas mest Lynch-aktige stad,
for å gjere ...
Ei hending
-
Mens eg låg der og høyrde på musikk, kom brått røysta til far min ut av
radioen. Han snakka direkte til meg, og han var streng, utan at eg heilt
klarte å ...
15 kommentarer:
Takk for igår, Øystein!
Jeg leste faktisk Constant Gardener i sommer, og jeg må si at John LeCarre faktisk ikke skriver den slags bøker til vanlig. Han var visstnok full av rettferdig harme fordi en venn av han (som karakteren Tessa er basert på) døde rett før han skrev den. Men jeg har inntrykk av at LeCarre vanligvis skriver ganske kompliserte, moralsk vanskelige spionromaner. Jeg har kun lest the Russia House selv, og den var virkelig slett ikke verst. Constant Gardener, derimot, litt for sjablongaktig.
kva med å sukre billettpilla litt, så det faktisk vert kjærleiksmedisin heilt til køben.
Lille Trille er vonbroten over å vere einaste reiseleiar.
Ø, eg lurar på om det kanskje kan vere din lesesalsplass eg driv og lånar om dagane, sjølv om det står eit jentenamn her. Difor lurar eg på kva du skriv om? Eg ville ikkje synst det var så skummelt å sitte her om eg visste det var plassen til ein gamal kjenning.
Maria
Maria,
for lenge sidan skulle eg rydde lesesalsplassen min. Men enno har eg ikkje gjort det, nei. Det som kjenneteiknar plassen min er at dei fleste bøkene er på portugisisk, og at dei enten er av Fernando Pessoa eller om Fernando Pessoa.
Er det der du sit?
Eg har høyrt mostridande rykter om kven som brukar plassen min, men dette er første gongen ditt namn har kome opp.
Kanskje på tide at eg kjem innom ein tur.
Neste år tenkte eg å gjere ferdig oppgåva mi òg.
Neste år. No har eg skrive det her, så då må eg kanskje faktisk gjere det.
Martin,
eg dissar le Carré utan å ha lest Carré, rett nok utan å late som eg har lest han. Men likevel. Eg tenkte: eg har levd i over 29 år, og enno er det ingen som har anbefalt meg å lese ei bok av John le Carré. Eg har sett folk lese le Carré, eg har høyrt om folk som har lese le Carré, eg har sannsynlegvis snakka med folk som har lese le Carré, men aldri har dei snakka til meg om det. Har dei halde det skjult? Uansett kva bakgrunnen er, har dei ikkje funne det bryet verdt å prakke på meg ei bok av le Carré, og dermed trekte eg den slutninga at eg fint kan leve og snakke i verda utan le Carré. Men eg er open for at eg tek feil, sjølvsagt. Tek eg feil? Eg held døra open, eller, nei eg held ikkje døra open. Eg låser henne til og med, med ein spesiallås som er svært vanskeleg å dirke opp. Ikkje heilt umogleg, kanskje, men svært vanskeleg.
Lille trille,
kjærleiksmedisin skal bli.
Det trengst berre litt tid for å finne den rette blandinga.
Det er ikkje nok med sukker.
Du veit det, sant?
Det er ikkje nok med sukker.
Og ikkje kom dragande med sukettar.
Og ikkje ver vonbroten. Det trengst tid, det trengst strid.
Ja, det er der eg sit! Det var nok det eg tenkte. Etter kvart, i alle fall. Jentenamnet gjorde vel sitt til å forvirre meg.
Er det kanskje greitt at eg lånar plassen dei dagane du ikkje er der? Eg lovar å forsvinne som ei and i ein fillehaug dersom du kjem.
Maria
Neida, vi holder ikke noe skjult. Man kan fint gå et helt liv uten å lese leCarre. Men han er god flyplasslektyre, i det minste.
MGL, siktar du til at det er dumt å ta lesesalsspørsmålet her? Eg er kanskje einig, men eg visste ikkje korleis eg elles skulle finne ut av det. Orsak til Ø.
Maria
MGL, siktar du til at det er dumt å stille lesesalsspørsmål her? Eg er kanskje einig, men eg visste ikkje korleis eg elles skulle få spurt. Orsak, Ø.
Maria
Gr. Internettproblem, orsak det óg.
M
Maria, det er heilt i orden at du brukar lesesalsplassen, for det er ikkje min plass lenger, eg har for lengst fått utvetydig ordre om å rydde (av den myndige instituttstyrerepresentanten), noko eg gløymer dag for dag, veke for veke, månad for månad. Rart med det. Eg går ikkje forbi det området lenger. Men i dag gjer eg det. I dag kjem eg forbi for å ta med nokre bøker, så mange eg kan bere.
Å, eg visste ikkje det med ryddeordra. Men bøkene må gjerne stå her for min del (som om eg har noko eg skulle ha sagt). Ei av dei står med ryggen til meg, og eg likar å prøve å tyde det framande språket teksten bakpå.
M
Neida, jeg refererte med "vi" til leCarre-lesere.
Ø MÅ RYDDE PLASSEN SIN
SINT PERSON
Legg inn en kommentar