Søndagen brakte oss til Närsholmen, der Tarkovski filma den siste filmen sin, Offeret. Det er slike landskap som gjer at ein byrjar å legge ut på nattlege sykkelturar, frykte atomkrigen, bli hysterisk og til slutt brenn ned eit hus.
(Det første biletet er frå filmen.)
8 kommentarer:
Nice! Kan du sende en mail til LT med tips om kva for kvite eplemaskin ho bør ønske seg? Gjerne ein link. Ikkje den dyraste. LT er ei lavtlønna kulturarbeidar.
Vennleg,
LT
Ei lita veke igjen no. Eg byrja på Til, men gløymde å ta ho med. Her traff eg jo imidlertid forfattaren sjølv.
I natt drøymde eg at du skulle opphalde deg i 75 dagar i ei lita hole midt oppe i steilaste fjellet her. Du vart frakta dit i helikopter. Frå stoveglaset kunne eg fylje med det heile i kikkert. Ettersom dagane gjekk såg du stadig meir oppgitt ut, så eg bestemte meg for å trosse faren og klatra opp til deg på besøk. Du vart særs glad.
(Kanskje er denne draumen påverka av Fakta på Laurdag i går, der ei tapper kvinne segla aleine jorda rundt i løpet av nokre og sytti dagar. Men likevel.)
Det var ein draum eg kan identifisere meg med, inkludert gleda.
No er det sol her, og eg vinkar til alle som måtte ha kikkerten retta hitover.
Lille Trill gler seg til du kjem med ei tjukk bok under haka, søvnlause auge, og lukke i lomma. Då vert det vin!!!!! Og bursdag!!!
Offeret er Tarkovskijs beste film. Har du sett restene av huset som brant?
Nei, det såg eg ikkje, men eg fekk høyre historia om at huset ikkje brann ned på rett måte, og at det ikkje berre er å rope "cut, cut!" til eit hus som brenn, slik at dei dermed måtte bygge det opp igjen, så han kunne brenne det ned ein gong til.
No må det skje noko her.
Legg inn en kommentar