Eg stel ideen frå Susanne: Eit knippe bokmeldingar – og andre tekstar – kan lesast her.
Eg hadde også tenkt at eg skulle skrive noko om det å skrive desse bokmeldingane, som om det var ein viktig å gjere, å skrive noko om dei, til dømes om korleis det går til at ein blir så på kant med ein meldar som ein elles ser på som ein av dei beste i landet, Odd W. Surén, men det er ikkje stort anna å gjere enn å slå fast at eg syntest det var stor stas å få eit ironisk-sarkastisk innlegg mot Fosnes Hansen-meldinga (lenke her, men Morgenbladet-abonnement påkrevd).
Ikkje noko meir å seie om dette, men i grunnen får eg litt lyst til å lenke til David Hume sitt essay «Of the Standard of Taste» frå 1757 – der han mellom anna skreiv «Whoever would assert an equality of genius and elegance between OGILBY and MILTON, or BUNYAN and ADDISON, would be thought to defend no less an extravagance, than if he had maintained a mole-hill to be as high as TENERIFFE, or a pond as extensive as the ocean» – utan at eg er heilt sikker på kva det skulle vere godt for. Eg gjorde det visst i alle fall.
